Bir rüzgar, bir rüzgarın peşinde,
Nasıl da koşturdular, bulutlar ardında.
Bir bulut, bir bulutun önünde,
Nasıl da sürüklendiler, rüzgarlar eşliğinde.
Güneşin çıktığı o muştulu anda,
Mavi kuşu kanatlarından tuttu Tanrı.
Attı, katran karası bir aşkın içine.
Yudum, yudum içti kuş asfaltı,
Bir tek maviliği kaldı geriye.
Dönüştü kuş, daha büyüyüp serpilemeden,
Kendisi mavi, izi siyah bir griliğe...
İbrahim Halil ŞİMŞEK
İstanbul / Galata
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder