Bize düşen gitmekti,
Bu savaşın ortasından.
Çünkü biz ne taraf olabiliyorduk,
Ne de bertaraf saflığımızda.
Nehirlerimizi kuruttuk önce yalnızlığımızda.
Sonra yapraklarımızı soldurduk,
Hazin düşmüş bir sonbahar ardında.
Çatışırken karşı karşıya cephelerimizde,
Ardı sıra düşürdük maskelerimizi.
Şimdi yine bıraktığım yerdeyim.
İşte koltuğum, bir ayağı aksak,
Nasıl da taşırdı yüklerimi yılmayarak.
İşte yatağım, yalnızlığımı kucaklayacak,
Hani raks eden altımda kıskıvrak.
Ve işte yazdıklarım, yazamadıklarım,
Kitaplarım, kalemim, defterlerim.
Ve işte kapı ardında asılı duran cehaletim.
Hepsi tamam, hepsi yerli yerinde.
Ve seslenir tavşanım, içinin uzaklıklarına,
"Şimdi aniden koşmaya başlasam?
Sonra dursam?
Sonra tekrar koşsam.
Dursam...
Koşsam...
Ama bi nedeni filan yok ha..."
İbrahim Halil ŞİMŞEK
İstanbul / Şişhane
... Ve çıkardım tüm anlattıklarından renkleri. Bir tek Gökkuşağı'na dokunmadım. Tüm griliğin ortasında, bütün ihtişamıyla unutturmasın diye hiçbir şeyi...
17 Kasım 2012 Cumartesi
29 Ekim 2012 Pazartesi
KARARTI
Işığını kapattılar.
Işıklarını birer birer.
Bu memleketin duvarları içinde insanlar.
Işıkları kapattılar.
Işıklarını birer birer.
Bu memleketin duvarları ardında insanlar.
İbrahim Halil ŞİMŞEK
İstanbul / Şişhane
Işıklarını birer birer.
Bu memleketin duvarları içinde insanlar.
Işıkları kapattılar.
Işıklarını birer birer.
Bu memleketin duvarları ardında insanlar.
İbrahim Halil ŞİMŞEK
İstanbul / Şişhane
2 Ekim 2012 Salı
BİR HASRET VAKTİ
Ben bisiklete bindim
Babam beni seyretti
Bir öğle vakti.
Ben bisikletten indim
Babam kalkıp gitti
Bir akşam vakti.
08.09.2012
İbrahim Halil ŞİMŞEK
İstanbul / Şişhane
Babam beni seyretti
Bir öğle vakti.
Ben bisikletten indim
Babam kalkıp gitti
Bir akşam vakti.
08.09.2012
İbrahim Halil ŞİMŞEK
İstanbul / Şişhane
7 Eylül 2012 Cuma
SIFIR NOKTASI
Aklım atla şu uçurumdan artık,
Yüreğimin ateşinde yak anılarını.
Yeni bir yol çiz kendine,
Yeni bir yaşam başlat sımsıcak.
Ya köprünü inşa et geçeyim karşıya,
Ya da kaydır ayağımı yeni ufuklara.
Ki doğayım yeniden;
Mardin'de bir taş ustası, Yahut
Zonguldak'da bir maden işçisi olarak.
Vazgeç tüm arzularından, yıkıp at.
İçimiz rahat bölelim ekmeğimizi bırak.
18.03.2012
İbrahim Halil ŞİMŞEK
İstanbul / Haseki
Yüreğimin ateşinde yak anılarını.
Yeni bir yol çiz kendine,
Yeni bir yaşam başlat sımsıcak.
Ya köprünü inşa et geçeyim karşıya,
Ya da kaydır ayağımı yeni ufuklara.
Ki doğayım yeniden;
Mardin'de bir taş ustası, Yahut
Zonguldak'da bir maden işçisi olarak.
Vazgeç tüm arzularından, yıkıp at.
İçimiz rahat bölelim ekmeğimizi bırak.
18.03.2012
İbrahim Halil ŞİMŞEK
İstanbul / Haseki
2 Mayıs 2012 Çarşamba
BİLMECE
İki yüzü varmış Avdêr'in
Bir anlattığı bir de kendine sakladığı.
Birine ondan vermiş bir parça
Ötekine bundan.
Ne şuradaki anlayabilmiş Avdêr'i
Ne de buradaki bilmiş bütünü.
Birine ruhundan vermiş bir parça
Ötekine serçe parmağından.
Ne ondan vazgeçebilmiş Avdêr
Ne de diğerinde bulduğu aşktan.
Birine kalbinden vermiş bir parça
Ötekine bildiğinden.
Ne gülmekten caymış Avdêr
Ne de cihana sebil dostluğundan.
Birine buradan vermiş bir parça
Ötekine hemen yanından.
İbrahim Halil ŞİMŞEK
İstanbul / Şişhane
Bir anlattığı bir de kendine sakladığı.
Birine ondan vermiş bir parça
Ötekine bundan.
Ne şuradaki anlayabilmiş Avdêr'i
Ne de buradaki bilmiş bütünü.
Birine ruhundan vermiş bir parça
Ötekine serçe parmağından.
Ne ondan vazgeçebilmiş Avdêr
Ne de diğerinde bulduğu aşktan.
Birine kalbinden vermiş bir parça
Ötekine bildiğinden.
Ne gülmekten caymış Avdêr
Ne de cihana sebil dostluğundan.
Birine buradan vermiş bir parça
Ötekine hemen yanından.
İbrahim Halil ŞİMŞEK
İstanbul / Şişhane
7 Nisan 2012 Cumartesi
SARHOŞ GECELERDEN İSTANBUL
Günlerden yedisi Nisan'ın
İkibinoniki'nin baharındayız
Gökte sarmal dolunay
Sarhoş gecelerden İstanbul
Bir ucunda sen yarımadanın
Diğer ucunda ben
Bir ucunda salkım saçak hasret
Diğer ucunda çölleşmiş dudak
Bizi bu yıl da yalnız bırakmazlar
Boz adamlar, siyahi kadınlar
Ve hatta çocuklar, ki toprakta çıplak
Bu davanın adını yalnızlık bırak
Bir ucunda sen dünyanın
Diğer ucunda ben
Bir ucunda harlanmış hayat, baharında
Diğer ucunda eski yeşil bir çınar
Bu geceyi ıslanmış hayallerine bırak
Çal rüzgarın kapısını, bir haber bırak
Yırt içimdeki dar sessizliğini
Gecenin karanlığını sesinde aydınlat
Bir ucunda sen hayatın
Diğer ucunda ben
Bir ucunda akıp giden zaman
Diğer ucunda acemi bir cambaz
İbrahim Halil ŞİMŞEK
İstanbul / Çukurcuma
İkibinoniki'nin baharındayız
Gökte sarmal dolunay
Sarhoş gecelerden İstanbul
Bir ucunda sen yarımadanın
Diğer ucunda ben
Bir ucunda salkım saçak hasret
Diğer ucunda çölleşmiş dudak
Bizi bu yıl da yalnız bırakmazlar
Boz adamlar, siyahi kadınlar
Ve hatta çocuklar, ki toprakta çıplak
Bu davanın adını yalnızlık bırak
Bir ucunda sen dünyanın
Diğer ucunda ben
Bir ucunda harlanmış hayat, baharında
Diğer ucunda eski yeşil bir çınar
Bu geceyi ıslanmış hayallerine bırak
Çal rüzgarın kapısını, bir haber bırak
Yırt içimdeki dar sessizliğini
Gecenin karanlığını sesinde aydınlat
Bir ucunda sen hayatın
Diğer ucunda ben
Bir ucunda akıp giden zaman
Diğer ucunda acemi bir cambaz
İbrahim Halil ŞİMŞEK
İstanbul / Çukurcuma
13 Ocak 2012 Cuma
KIZIM'A
Bir gün geldiğinde o ayrıma kızım,
-Yaprak düşmeden önce daldan-
Ne hayatın geçsin ideallerinin önüne,
Ne de ideallerin hayatının önüne.
Öğret onlara birlikte yaşamayı,
Kaybolduğunda içinde hayatın,
İdeallerin aydınlatsın yolunu.
Çöktüğünde üstüne karanlığı ideallerinin,
Hayatın çekip alsın seni dipsiz kuyulardan.
Sev insanları kızım, kendin bil.
Düşse de ağızlarından acı lokmaları,
-Daraltsa da göğsünü masum yanılmaların-
Affet onları. Çünkü
Affetmek İnsan'a mahsustur.
Onurunla dimdik dur zulmün önünde
Sevgini paylaş, bağışlamasını bil kızım.
Unutma bunlardan aldığını gücünü,
Kuşandığını karanlık karşısında kızım.
İbrahim Halil ŞİMŞEK
İstanbul / Elmadağ
-Yaprak düşmeden önce daldan-
Ne hayatın geçsin ideallerinin önüne,
Ne de ideallerin hayatının önüne.
Öğret onlara birlikte yaşamayı,
Kaybolduğunda içinde hayatın,
İdeallerin aydınlatsın yolunu.
Çöktüğünde üstüne karanlığı ideallerinin,
Hayatın çekip alsın seni dipsiz kuyulardan.
Sev insanları kızım, kendin bil.
Düşse de ağızlarından acı lokmaları,
-Daraltsa da göğsünü masum yanılmaların-
Affet onları. Çünkü
Affetmek İnsan'a mahsustur.
Onurunla dimdik dur zulmün önünde
Sevgini paylaş, bağışlamasını bil kızım.
Unutma bunlardan aldığını gücünü,
Kuşandığını karanlık karşısında kızım.
İbrahim Halil ŞİMŞEK
İstanbul / Elmadağ
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)