Seni tanıyorsam eğer.
Gözlerini içebiliyorsam, zehir,
kusturucu,
Yaşıyorsam seni eğer,
Bir gece yarısı ateşe verdiğim yalnızlığımda.
Gitme! Gitmemelisin.
Sen gitmezsen,
Dönersen sarhoş yelkenli gemilerle,
Belki kapatır şehir ışıklarını.
Belki ilk yıldızlar başlatır isyanı,
Toz olur akarlar şehre.
Belki ben bir dağ başında,
Gri bulutlar çekerim içime,
Saçlarına konarım,
Bir sarışta yakarım seni.
Beyaz bulutlar üflerim yalnızlığına.
Sen gitme yoksulluğumdan, ellerin de kalsın.
Yoksa düşerim.
Yoksa silerim gündüzleri,
gece,
Yoksa koparır atar beni,
Bu hınzır düş yalnızlıkları.
İbrahim Halil ŞİMŞEK
İstanbul / Ömer Hayyam
